De voorzitter

Woord van onze voorzitter Wim Senden

Wij willen van de gelegenheid gebruik maken om onze voorzitter aan jullie voor te stellen. Onze vliegende reporters togen erop uit om onze voorzitter het hemd van het lijf te vragen. Het resultaat zien
jullie hier:

Wim Senden
Al menig jaar getrouwd met Pattie
2 zonen
Wonende te Bocholtz

Onze eerste vraag: hoe oud was je toen je met handballen begon?

Ik ben op 12 jarige leeftijd begonnen met handballen bij HV Olympia, dat was toen een team dat voor 70% bestond uit jongens van de Vlengendalerweg vandaag de dag de Vlengendaal. Nou weten
jullie ook hoe ik aan het handballen ben gekomen. In deze tijd heb ik een aantal jeugdteams doorlopen en met 17 jaar speelde ik al op het 1e team als cirkelspeler. We hebben een tijd in de provinciale
klasse gespeeld.
Daarna ben ik rond mijn 21e naar HV Kerkrade gegaan omdat ik daar ging wonen.

Hoelang heb je bij HV Kerkrade gespeeld en welke klasse speelden jullie daar?

Ik ben begonnen in Kerkrade in het 2e het team dat toen provinciale klasse speelde en heb ongeveer 18 jaar bij HV Kerkrade gespeeld en tot mijn 40e jaar competitie gespeeld.

Nou Wim, daar kan menigeen een voorbeeld aan nemen!

Na een aantal jaren ben ik overgestapt naar het 1e team dat toen 1e of 2e divisie speelde, dit werd me na een drietal jaar teveel omdat we toen bij uitwedstrijden bijna de hele dag onderweg waren
want we moesten tot onder Utrecht reizen met de bus. Van dat drie jaar heb ik zeer genoten, met zelfs een foto in de Arnhemse krant bij de eerste wedstrijd van de nieuwe sporthal daar.
Toen ben ik weer terug gegaan naar het 2e team waar prestatie en gezelligheid iets meer in evenwicht was.

Heb je nog bij andere verenigingen dan Kerkrade en Olympia gespeeld?

Nee, ik heb bij geen andere vereniging dan deze twee gehandbald, heb daarnaast wel nog enkele jaren zaalvoetbal gespeeld en via het werk 5 jaar veldvoetbal bedrijvencompetitie met als hoogtepunt
de Limburgse kampioenschappen in Roermond.

Wanneer ben je weer naar HV Olympia gekomen?

Ik ben op mijn 40e teruggekomen naar Olympia waar we met wat oud-spelers een recreantenteam hadden opgericht en competitie speelden.
Het was jammer dat we toen gestopt zijn anders was ik misschien nog aan het spelen. Tijdens die periode ben ik per ongeluk trainer geworden want toen kwam de vraag: "wil je voor vier weken de
trainingen overnemen van de dames senioren", en waar 4 weken uit helpen toe kan leiden is nu nog te zien, ik ben na 18 jaar nog steeds bij het eerste team als coach. Tussendoor heb ik nog de dames
A getraind en nog een jaar competitie gespeeld met de heren Senioren. Na 13 jaar stoppen als trainer bij de dames senioren ben ik de dames recreanten gaan trainen wat ik nog steeds doe.

Hebben je zoons ook gehandbald?

Mijn jongste zoon heeft nooit gehandbald alleen gevoetbald.
Mijn oudste zoon heeft wel gehandbald in Kerkrade waar ik ook een aantal jaren trainer van de jeugd ben geweest. Hij was daar zelfs op 13 jarige leeftijd met compensatie NHV scheidsrechter.
Jullie zien wel, toen was ik door de week op het voetbalveld en op zondag van sporthal naar sporthal.

Waarom ben je voorzitter geworden?

De reden waarom ik voorzitter ben geworden is als volgt: Leon Steinbusch heeft mij meerdere malen gevraagd als voorzitter omdat er te weinig bestuursleden waren en waar ook niemand de rol van
voorzitter wou overnemen, dit was toen Ralf als interim voorzitter. Ik voelde daar wel iets voor maar door mijn drukke werkzaamheden heb ik de boot altijd afgehouden. Tot een jaar geleden, toen werd
het bestuur met wat gesprekken en toestemming van het oude bestuur verdubbeld. En dit was eigenlijk het punt om toe te zeggen als voorzitter. Want als voorzitter houd ik graag van delegeren en
heb ik in een van de eerste vergaderingen samen met de andere bestuursleden de taken verdeeld onder de mom van vele handen maken licht werk.
Daarnaast heb ik door het handballen een fijne tijd gehad en heb deze nog steeds, vooral binnen de vereniging Olympia en dit laatste geeft me eigenlijk de drijfveer om ook het voorzitterschap op mij te
nemen. Want je moet iets leuk vinden om te doen.

Hoe bevalt het tot nu toe?

Als eerste wil ik een compliment maken aan mijn huidige bestuur collega‘s want ze steken er heel veel energie in om de zaakjes voor de vereniging zo goed mogelijk te laten verlopen.
Dit werk wordt door buitenstaanders wel eens overzien. Het bevalt tot nu toe heel erg goed en hoop dit nog vele jaren te doen...(Dit vinden wij erg fijn om te horen Wim)

Wat zijn je ambities binnen HV Olympia?

Samen met het bestuur en het kader, de leden een leuke vereniging te bieden waar het sportieve maar ook vooral een prettige sfeer groot geschreven staat. Je moet de leden een vereniging bieden
waar je je als lid prettig voelt en graag zou willen blijven. Als ik naar de wedstrijden kijk en zie hoe de dames zich door jaren heen ontwikkelen hoop ik dat we binnen een aantal jaren eens een
seniorenteam in de 1e klasse krijgen. Dit is mijn sportieve ambitie binnen de vereniging. Voor de rest, iedereen binnen onze vereniging motiveren om de op huidige ingeslagen weg door te gaan.
Als slotwoord wil ik de bestuursleden maar vooral de trainers en leiders mijn complimenten uitspreken want zonder hun kan ik wel ambities hebben maar ik kan het niet alleen.

Ps. We zijn een van de weinige handbalverenigingen die een keeperstrainer hebben: Top.

Mijn motto is: als je, je ergens goed voelt en plezier in hebt kom je tot grootse daden.